در بسیاری از کشورهای دنیا خودروهای پاک با آلایندگی های کم مورد توجه خودروسازانی که به دنبال توسعه فناری نوین هستند، قرار گرفته است. افزایش محبوبیت خودروهای برقی موجب شده شرکتهای خودروسازی در دنیا باهم به رقابتی تنگاتنگ پرداخته و خودروهایی با طراحی بهتر و با توان پیمایش بیشتر را تولید کنند.
خودروسازان با هدف حفظ محیط زیست، مقابله با آلودگی هوا، کاهش میزان انتشار آلاینده‌ها و گازهای گلخانه‌ای، خودروهای پاک با آلایندگی کم را به تولید انبوه رساندند. فناوری خودروهای پاک با آلایندگی های کم در دنیا به ۳ دسته هیبرید، پلاگین هیبرید و تمام برقی تقسیم می شود که در ادامه به ویژگی های هرکدام می پردازیم.
خودروهای هیبرید
خودروهای هیبرید به یک پیشرانه احتراقی و یک پیشرانه الکتریکی مجهز شده‌اند، که در این خودروها، پیشرانه الکتریکی موجود تنها نقش کمکی و مکمل را دارد. موتور الکتریکی خودروهای هیبرید به یک باتری با قابلیت شارژ خودکار مجهز شده که توسط سیستم بازیابی انرژی ترمز، مجددا شارژ می شود.
موتور الکتریکی در خودروهای هیبریدی، به شتاب و سرعت پیشرانه احتراقی کمک کرده و در صورت اتمام بنزین، میتواند تا یک مسافت کم در حدود ۴۰ کیلومتر را بدون نیاز به بنزین بپیماید.
از نکات منفی خودروهای هیبرید می توان به قیمت بالای این محصولات و از نکات مثبت آن می توان به مصرف سوخت کم آن اشاره کرد.
یکی دیگر از مشکلات حقوقی که خریداران خودروهای هیبریدی با آن دست و پنجه نرم می کنند، عدم شمول در دریافت اعتبارهای مالیاتی در کشورهای مختلف است چراکه مشتریان خودروهای پلاگین هیبریدی و تمام برقی در صورت خریداری این نوع از وسائل نقلیه، دولت در کشورهای توسعه یافته مبلغی را به عنوان اعتبار مالیاتی به آنها پرداخت می کند که هنوز خریداران خودروهای هیبریدی از این حق محروم مانده اند.
همچنین، دولت در کشورهای مختلف مبلغی را به عنوان اعتبار مالیاتی به خریداران خودروهای پلاگین هیبرید و تمام برقی پرداخت می کند اما خودروهای هیبرید مشمول دریافت اعتبار مالیاتی در برخی کشورها نمی‌شوند.
از محبوب ترین و پرفروش ترین خودروهای هیبریدی در جهان می توان به تویوتا پریوس با مصرف ۴.۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اشاره کرد.
خودروهای پلاگین هیبرید
خودروسازانی که به دنبال توسعه فناری نوین بودند تصمیم گرفتند تا ظرفیت باتری ها را افزایش دهند و امکان شارژ آن از طریق برق خانگی یا ایستگاه های شارژ خیابانی را فراهم آورند. این دسته از خودروها که به اختصار PHEV نامیده می شوند، مجهز به باتری قدرتمندتری شدند که شعاع حرکتی آنها در حالت رانندگی تمام برقی بیشتر شده است.
همان طور که گفته شد شارژ خودروهای پلاگین هیبرید از طریق برق خانگی یا ایستگاه های شارژ خیابانی امکان پذیر است و در صورت کاهش شارژ باتری، موتور الکتریکی در کنار پیشرانه‌ی بنزینی فعالیت می‌کند و انتشار آلایندگی را به کمترین حد ممکن کاهش می دهد.
از مزایای خودروهای پلاگین هیبرید، می توان به به عدم نگرانی کاربران برای اتمام شارژ باتری بکاررفته، اشاره کرد. همچنین تعیین کننده شعاع حرکتی یک خودروی پلاگین هیبرید، ظرفیت مخزن سوخت و بنزین آن است ، که البته میزان باتری بکاررفته در موتور الکتریکی آن نیز تاثیرگذار است.
خودروهای پلاگین هیبرید از مدل‌های هیبریدی گران تر هستند و از محبوب ترین و پرفروش ترین خودروهای پلاگین هیبرید می توان به شورولت ولت و بی ام و i3 اشاره کرد.
خودروهای تمام برقی
خودروهای تمام برقی همانطور که از نامش پیداست تنها مجهز به یک یا چند پیشرانه الکتریکی است که قابلیت شارژ شدن با برق شهری در منزل یا ایستگاههای شارژ مخصوص این خودروها را دارند و در صورت اتمام شارژ باتری، حرکت خودروهای تمام برقی ممکن نخواهد بود.
یکی از معایب خودروهای تمام برقی مسافت قابل پیماش پایین آنهاست که در قدرتمندترین مدل آن، می تواند تنها ۴۰۰ کیلومتر را در هر بار شارژ بپیماید. از دیگر معایب آن می توان به کمبود ایستگاههای شارژ در فواصل مکانی نزدیک و وجود تعمیرگاه‌های مجاز در صورت خرابی خودرو اشاره کرد.
خودروهای تمام برقی در مقایسه با خودروهای هیبرید و پلاگین هیبرید، گران‌تر هستند که البته خریداران این نوع خودروها تنها یک بار می توانند از اعتبار مالیاتی در کشورهای پیشرفته استفاده کنند.
در حال حاضر تسلا مدل S با شعاع حرکتی ۵۷۱ کیلومتر پرچمدار خودروهای برقی محسوب می شود.